Toneladas de injusticia

[youtube=http://youtu.be/1qWXCZC_rVo&w=476&h=400]

Video blog – El abundante número de toneladas de medicinas desperdiciadas al contenedor de reciclaje forma parte de una conducta carente de solidaridad con los pueblos y sociedades sometidas al infortunio  de la imposibilidad de acceder a unos servicios sanitarios básicos.  Nos deshacemos de fármacos una incorrecta cultura de consumo y, en ocasiones, una mala planificación de las terapias recomendadas para curar una dolencia o enfermedad.

Esto desentona con la realidad que viven en otros lugares donde la Malaria o VIH/Sida se ceban con millares de personas que ven imposibilitado el derecho a recibir una atención médica. Sobre todo este desequilibrio reflexionamos en #Referencias.

2 respuestas a «Toneladas de injusticia»

  1. A reflexión é moi interesante, Juan, pero hai que enfocala adecuadamente. 340 TN, sí, pero de qué? De fármacos desperdiciados? Habería que velo. O sistema SIGRE que se estableceu en España hai varios anos -en torno ao ano 2000- establece que non se deben tirar ao lixo doméstico os medicamentos; polo tanto, débense entregar nas oficinas de farmacia os medicamentos non utilizados pero tamén os caducados (porque algo temos que ter na casa para unha urxencia, non?: Aspirinas, Betadine, etc.?, e eses caducarán algunha vez), así como restos, residuos e envases valeiros.

    Cantos son medicamentos non utilizados e cantos son a medio usar ou só simplemente envases (sprays, frascos, blisters, tubos, etc?) pois habería que facer unha estadística nos centros de tratamento e ver cantos Reflex valeiros hai tirados, por exemplo.
    Se pode servir de referencia, en Farmamundi, cando -ata o ano 2000 -«reciclaba» medicinas para envialos aos países empobrecidos, unicamente podía utilizar en torno a un 15 % do recolectado.
    O que non podemos é utilizar o éxito do funcionamento dun sistema, o SIGRE, que evita que centenares e miles de toneladas de residuos de medicinas se eliminen de forma incontrolada co resto do lixo doméstico para presumir que todo o que aí vai é un desperdicio.
    É unha presunción errada, por máis que a reflexión como dixen ao principio este ben intencionada e ten marxen de actuación, pero o que non podemos é culpabilizar a todos os pensionistas -como fixo o outro dia a conselleria de Sanidade- que se teñen medicinas na casa é desgraciadamente porque están enfermos.

Deja una respuesta Cancelar la respuesta